همه چیز درباره المان

معمولا وقتی مهاجرت میکنید و بعد از مدتی با دوستان و آشنایان قدیمی تماس میگیرید ، اولین سوالی که ازتون می پرسند این است که: «آلمان چطوره؟ خوش میگذره؟ اگه خوبه که ماهم جمع کنیم بیایم»

این یکی از کلی ترین و سخت ترین سوالانی هست که میشه پرسید؛ و در عین حال من رو هم یکم ناراحت میکنه. اما من همیشه این جواب مشابه رو میدم: «خوبه. خدارو شکر. اما بستگی به این داره که از زندگیتون چه توقعی داشته باشید و صلیقه های شما توی زندگی چی باشه»

واقعیت امر اینه که من راضی ام؛ اما این رضایت نسبی هست. همونطور که قبلا دراینجا و آنجا گفتم بستگی داره که دنبال چی میگشتین و چه هدفی داشتین و خب پر واضحه که هر کاری یکسری مزایا داره و یکسری معایب.

برای اینکه خودتون نتیجه گیری کنین من سعی میکنم یکسری موضوعات مختلف مربوط به زندگی در آلمان رو از دیدگاه شخصی خودم مطرح کنم.

غالب رفتارها و برخوردها در آلمان دوستانه اس٫  البته خب هرجایی آدم خوب و بد داره و نمیشه گفت که ۱۰۰درصد جامعه آلمان رفتار دوستانه ای دارن و اصلا شما برخورد نادرست نمیبینید.

اما غالبا خوبه. و خب حضور شدید ملل مختلف در آلمان، مخصوصا در برلین، مونیخ، فرانکفورت و سایر شهراهای بزرگتر آلمان باعث شده که جامعه دست خوش تغییراتی بشه و بیشتر به یه محیط بین الملیی تبدیل بشه یا مثلا اگر سمت کلن و هامبورگ برین انقدر ایرانی زیاد هست و رستوران و مغاره های ایرانی که باورتون نمیشه.

مثلا در برلین، آخرین زبونی که شما در خیابون میشنوید آلمانی هست. البته زبان رسمی تمام ادارات و حتی تمام تابلوهایی که در سطح شهر می بینید آلمانی هست و تقریبا هیچی انگلیسی نمی بینید متاسفانه ۹۰درصد وب سایت ها هم به زبان آلمانی نوشته شده و زبان انگلیسی درنظر گرفته نشده. ولی از جهت دیگه تقریبا همه به زبان انگلیسی مسلط هستن و جوابتون رو به انگلیسی میدن.

برگردیم به بحث رفتار؛ نظر شخصی من اینه که روابط در ایران خیلی دوستانه تر و صمیمانه تر بود. قبول دارم که خیلی اوقات این صمیمیت باعث برخی مشکلات، اختلافات و دخالت ها میشد اما بازهم بنظرم خوبیاش بیشتر از بدیاش بود. آلمانی ها از لحاظ روابط عاطفی نسبت به ما ایرانی ها خیلی ضعیف تر هستن. شایدم قوی تر هستن و خیلی خوب خودشون رو کنترل میکنن. همیشه روابط دوستانه اشون در یک چارچوب خاصی هست.

واقعا برای من عجیب بود وقتی نه از یک نفر بلکه در سه مورد دیدم که برای دیدار با بستگانشون مثله مادر از یکی دو هفته قبل هماهنگ میکردن! شاید چندتا عامل در این قضیه موثر بوده؛ یکی اتفاقات تاریخی و جنگ جهانی و دیگری آب و هوا. مطالعات زیادی نشون داده که در آب و هوای سرد خیلی وقتا مردم خشک تر و کمتر ارتباطات صمیمانه دارند.

ولی یه نکته ای که خیلی به چشم میاد همیشه اینه که وقتی کمکی از دستشون برای کسی بربیاد دریغ نمیکنن و واقعا سعی میکنن تا بهت کمک کنن و پشتیبانت باشن. از قناعت و صرفه جویی گرفته تا کمک به هم نوع و نیکی و پرهیز شدید از دروغ و غیبت… پیرو مطلب قبلی، در جامعه ی آلمان شما اصلا به رخ کشیدن و کلاس گذاشتن رو نمی بینین! همه در یک سطح هستن، همه انسان هستن! حالا در هر شرایطی که باشن! اصلا کسی به کسی فخر نمیفروشه… جالبه بدونین اینجا حتی در رده های غنی جامعه خیلی از وسایلشون رو دسته دوم تهیه میکنن! حتی گروه هایی هست که وسایلی که نیاز ندارن رو بطور رایگان به دیگران میدن و اون دیگران هم افراد فقیر یا بی پولی نیستند اعتقاد دارن که وقتی از یک وسیله یا لباس میشه استفاده کرد و هنوز عمر خودش رو نکرده نباید دور ریخت!

در همین راستای صرفه جویی در ۸۰درصد خونه ها شرکت ها ادارت و … کولر وجود نداره! چون تقریبا فقط دو تا سه ماه سال گرم هست. اونم اغلب گرمایی بینی ۱۵ تا ۲۵ درجه. در فصل سرد سال هم در برخی ساختمون ها شب ها از ساعت ۱۲ تا ۴ یا ۵ صب سیستم های گرمایشی رو برای صرفه جویی انرژی خاموش میکنن!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: